در اینجا یک پست مصنوعی، اختصاص داده شده به افراد با استعداد در ترکیب کامل که ترفندهای بسیار جالبی در آستین خود دارند. من قصد دارم فقط در مورد یک (یا دو) مرحله در سنتز نسبتاً اخیر لیکونادین توهرو فوکویاما صحبت کنم. توالی یکی از فرآیندهای مورد علاقه من را طی می کند – معکوس میکروسکوپی یک الکتروسایکلیزاسیون… من به واکنش مشابهی در گذشته اشاره کردم که به کار خودمان در باز کردن حلقه الکتروسیکلیک بروموزیریدین ها اشاره کردم. نگاهی به استفاده هوشمندانه از الکتروسایکلزاسیون (یعنی عکس میکروسکوپی آن) در تلاش برای ایجاد یک حلقه پیچیده 7 عضوی بیندازید. اول از همه، لطفاً به آماده سازی دیبروموسیکلوپروپان توجه کنید. صبر کنید – قبل از اینکه به ادامه مطلب برویم: آیا می دانید این فرآیند از چه کسی است؟ اگر به پروفسور ماکوزا از لهستان فکر می کنید، درست می گویید که او مرد است! من قبلاً در مورد مکانیسم جایگزینی معطر جانشین او نظر داده بودم. دیبروموسیکلوپروپاناسیون کاتالیز شده با انتقال فاز نیز از آزمایشگاه او می آید. عملکرد در اینجا عالی نیست، احتمالاً زیرا ما با یک بستر نسبتاً چالش برانگیز سر و کار داریم … سپس مرحله کلیدی می آید که در پیریدین در هنگام رفلاکس انجام می شود. یک تن سرگرم کننده، بدون شک، اما نتیجه چشمگیر است – سیستم حلقه راه اندازی شده و گروه بنزیل از بین رفته است… یک مسیر حذفی وجود دارد که رقابت می کند، اما اینها جزئیات جزئی هستند. هنوز هم یک سکانس ظریف است. فکر می‌کنم یک درس خوب در اینجا این است که همیشه اصل برگشت‌پذیری میکروسکوپی را به خاطر بسپاریم، که از نظر من هنگام فکر کردن به رتروسنتز ساده نیست!