من طعمه حکمی شدم که در کلاس‌هایم موعظه می‌کنم… اغلب چیزی در این زمینه می‌گویم: «شیمی کم و بیش به این است که یک سیستم تا کجا می‌تواند پیش برود و با چه سرعتی می‌تواند آن را انجام دهد. در هنرمان باید هر دو را کنترل کنیم.» البته من به کنترل ترمودینامیکی / جنبشی اشاره می کنم. من تعجب می کنم که چند دانش آموز در طول این سال ها از من شنیده اند و از شنیدن آن خسته شده اند…
تصویر بالا یک سیاره فراخورشیدی یا قمر زمین نیست که از روی انبار کاه مشاهده شده باشد. این عکس یک ماکروسکل هیجان انگیز است که همانطور که می بینید متبلور شده است. کریستال‌ها در نتیجه یک فرآیند دردناک ظاهر شدند که شامل 1056 آزمایش بود. آنچه می بینید نمای گسترده ای از چاه معمولی ما با قطر 3 میلی متر است. ناراحت کننده ترین چیز این است که این کریستال ها، هرچند سوزنی مانند و ناقص، در عرض 24 ساعت ناپدید شدند. جالب است که بلورها به سرعت تشکیل شدند (سینتیک مطلوب بود) اما در نهایت به دلیل ناپایداری آنها ناپدید شدند. خوشبختانه، ما اصل Le Chatelier را در اختیار داریم و اقدامات بعدی من تکرار آزمایش و جلوگیری از وقوع معکوس خواهد بود. از آنجایی که این یک روش از نوع انتشار بخار است (با آب حاکم بر فاز گاز)، من باید به دقت با مخزن دیگر حقه بازی کنم. اگرچه این یک مولکول بسیار با ارزش است. تمام 0.02 میلی گرم آن. گوش به زنگ باشید.