سوال

آیا آنها واقعاً رفلکس تشنگی دارند یا اینکه بدن ماهی به طور خودکار مقدار مایعی را که در خود نگه می دارد و برای عملکرد بدن استفاده می کند، بر خلاف مقداری که برای تنفس استفاده می کند، تنظیم می کند؟

پاسخ

ما سوال جیسون را از جانورشناس (و متخصص ماهی) مکس گری می‌پرسیم:

مکس – پاسخ کوتاه نه است. پاسخ طولانی این است که شما باید سه نوع مختلف ماهی را در نظر بگیرید. شما ماهی‌هایی دارید که در آب‌های شیرین زندگی می‌کنند و سپس ماهی‌هایی که در آب‌های شور زندگی می‌کنند، و سپس در آب‌های شور اقیانوس‌ها، شما یک نوع ماهی جداگانه دارید. بنابراین، کوسه ها و پرتوها، آنها استخوان ندارند. کل اسکلت آنها از غضروف ساخته شده است. بنابراین، ما این سه گروه را داریم. ماهی های آب شیرین در واقع اصلا نمی نوشند. آنها تمام آب مورد نیاز خود را از طریق آبشش جذب می کنند. بنابراین، آنها خوب هستند. آنها هرگز تشنه نمی شوند. ماهی های دریایی همان ماهی هایی هستند که به آب دریا هیپرتونیک می گویند. بنابراین اساساً آنها آب را از طریق آبشش خود به آب دریا از دست می دهند. آب دریا از خون آنها شورتر است. برای دوباره پر کردن آن آب، آنها باید آب دریا را بنوشند و نمک را پردازش کنند. اما آنها دائماً در آب دریا زندگی می کنند. آنها می توانند هر زمان که دوست دارند بنوشند. بنابراین واقعاً، آنها هرگز تشنه نخواهند شد زیرا در صورت نیاز مقادیر کمی از آب دریا را می نوشند و خود را سرحال نگه می دارند. کوسه ها و پرتوها همان چیزی هستند که به آن ایزوتونیک با آب دریا گفته می شود. خون آنها دقیقاً به اندازه آب اطرافشان شور است. تنها کاری که آنها باید انجام دهند این است که غلظت آهن در خون را تنظیم کنند و به این ترتیب، همه چیز در آبشش ها و سایر غشاهای نفوذپذیر آنها اتفاق می افتد و آنها خوب هستند.

کریس – آیا می توانم یک آچار در حال کار کنم؟

مکس – تو میتونی

کریس – در مورد ماهی هایی مانند ماهی آزاد که در آب شیرین در رودخانه به دنیا می آیند، آنها به دریا می روند، کار خود را انجام می دهند – مارماهی ها نیز این کار را انجام می دهند – و سپس به رودخانه ای که در آن متولد شده اند برای تخم ریزی برمی گردند؟ آن وقت چگونه کنار می آیند؟

مکس – آنها نیز از این قاعده مستثنی نیستند، اما غشاهای آبشش بسیار پیچیده ای دارند که می توانند اساساً از آنچه در یک محیط آب شور به آن نیاز است در یک محیط آب شیرین تغییر کنند. پروتئین‌ها و غشاهای یونی مختلف درگیر در آبشش‌ها، بسته به محیطی که در آن قرار دارند، همه چیز را به هم می‌ریزد. با این حال، یک استثنای احتمالی برای این ایده وجود دارد که ماهی‌ها تشنه نمی‌شوند و این ماهی است که هوا را تنفس می‌کند. ممکن است در مورد چیزهایی مانند ماهی ریه یا معروف ترین آنها که فکر می کنم گل و لای است شنیده باشید. آنها در حوضچه های بسیار بسیار کم اکسیژن، حوضچه های گل آلود کم عمق زندگی می کنند و در واقع با یک ریه بسیار ابتدایی که دارند بهتر نفس می کشند و از آب می خزند، در گل و لای می پاشند و می توانند چندین روز در یک نوبت هوا تنفس کنند. بنابراین در تئوری، آن‌ها می‌توانند به اندازه‌ای در بیرون از آب سپری کنند که به دلیل تشنگی باید دوباره به داخل آب بروند. اینکه آیا آنها احساس تشنگی می کنند یا نه شروع به ورود به قلمرو آگاهی حیوانات می کند و این یک سؤال کاملاً جداگانه است.