له کردن یک کریستال آویزان کردن یک قطره

مدتی است که در مورد کار تعطیلاتم چیزی ننوشته ام. همانطور که دوره تعطیلات من شامل کریستالیزاسیون پروتئین در پایان دسامبر به خط پایان نزدیک می شود، متوجه می شوم که چیزهای جدید زیادی یاد گرفته ام. به عنوان مثال، کاری را که امروز با النا انجام دادیم در نظر بگیرید (من چندین بار در مورد کار مشترکمان وبلاگ نوشتم). ما اخیراً کریستال‌های جدید و هیجان‌انگیزی از پروتئینی به دست آوردیم که در حال حاضر فاش نمی‌کنم (در این فرآیند خیلی زود است). ماهیت پروتئین چندان مرتبط نیست زیرا من فقط می خواهم یک فرآیند جالب مربوط به بهبود کیفیت کریستال را پوشش دهم. مدتی است که برای کریستال کردن این پروتئین خاص تلاش کرده ایم. کریستال هایی که تا به امروز تولید کرده ایم به خوبی پراکنده نشده اند. برای بهبود کیفیت آنها، ما متوسل شدیم بذر دهی، که با صید کریستال های ناقص خود در زیر میکروسکوپ شروع شد و سپس آنها را با استفاده از یک دستگاه ساده نشان داده شده در سمت چپ زیر آسیاب کردیم.

تصویر

چیزی که می بینید یک ویال اپندورف با یک توپ کوچک پلی استایرن در آن است. وقتی مشروب مادر را همراه با کریستال های بی کیفیت خود به این ویال اضافه می کنید و آنها را می چرخانید، توپ آنها را به قطعات کوچک می شکند. در زیر میکروسکوپ، می توانید آنها را به صورت قطعات کوچک تیز معلق در مایع ببینید. ما این “کریستال لجن” را جمعه گذشته درست کردیم. امروز ما قطره های آویزان را که در بالا می بینید تنظیم می کنیم. هر محل توسط گریس مهر و موم شده و حاوی یک بافر آبی (با برخی مواد افزودنی) در پایین است. با استفاده از حجم های 0.1 میکرولیتری قطره های آویزان را تنظیم می کنید که ترکیبات مختلفی از پروتئین مورد نظر و بافر دارند. مهمتر از همه، به هر قطره 0.3 میکرولیتر تعلیق “کریستال لجن” اضافه می شود. خودشه. همه این کارها را روی یک تکه شیشه نازک گرد انجام می‌دهید، آن را برعکس می‌کنید و آن را بالای محلول بافر در هر یک از 8 مکان نشان داده شده در بالا قرار می‌دهید. علیرغم گرانش، قطرات به دلیل کشش سطحی بالای آب نمی‌افتند… من فکر می‌کنم ما باید تعداد زیادی از این ترفندهای کریستالیزاسیون پروتئین را به حوزه آلی مصنوعی وارد کنیم. من شخصاً هرگز تنظیم دقیق غلظت را به عنوان وسیله ای برای ایجاد کریستال امتحان نکرده ام. با این حال، برای النا، تفاوت زیادی بین محلول های پروتئینی 1.25، 1.3 و 1.35M وجود دارد. ظاهراً چنین طیفی از غلظت‌ها می‌تواند نقش بزرگی در تعیین موفقیت تبلور داشته باشد. خواهیم دید چه اتفاقی می افتد. درس اصلی برای من این است که پیشرفت کند است و فقط باید صبور بود. افسوس، این یکی از مهارت هایی است که من در روزهای فوق دکتری پشت سر گذاشتم… با این حال، النا مرا تحت کنترل خود نگه می دارد!

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *