در اینجا یک دنباله عالی برای (-)-لپیستین است که توسط پروفسور فوکویاما و دانشجویانش در دانشگاه توکیو ایجاد شده است. سال هاست که فوکویاما استفاده از گروه نوسیل را رایج کرده است. این شیمی به یکی از مفیدترین راه‌ها برای کنترل نیتروژن در سنتز مولکول‌های پیچیده تبدیل شده است. فراموش کردم چه کسی این را به من گفته است، اما حکمت رایج سنتز به ما می گوید که افزودن یک اتم نیتروژن به یک مولکول تقریباً یک سال اضافی به دکتری دانشجو اضافه می کند. فقط برای وضوح: من به مقایسه بین دو مولکول اشاره می کنم که یکی از آنها یک اتم N غنی تر است. باید اعتراف کنم که احتمالاً این جمله حقیقت دارد (دانشجویان آزمایشگاه من: لطفاً این جمله را نادیده بگیرید – در غیر این صورت ممکن است به مشکل بخوریم). به هر حال… بازگشت به پروفسور فوکویاما: گروه نوسیل روشی شگفت انگیز برای کنترل نیتروژن در سنتز است. در ساختار (-)-لپیستین، شما شاهد یک نمایش عالی از جدا کردن گروه‌های نوسیل هستید که یک یون ایمینیم را در همان گلدان تولید می‌کند. پس از آن، یک فروپاشی بین حلقوی دوست داشتنی رخ می دهد که منجر به تشکیل هسته محصول طبیعی می شود. همچنین پیوند دوگانه سر پل در حد واسط قابل توجه است. همه چیزهایی که قرار نیست در سال دوم شیمی آلی اتفاق بیفتد، من فقط دو ماه پیش تدریس کردم!