امروز در مورد میکروسیستین و نحوه عملکرد آن صحبت خواهم کرد. این مولکول به دلیل واکنش‌پذیری منحصربه‌فردش یکی از مورد علاقه‌های من است. در زیر می توانید نمایی را که با استفاده از ورودی 1FJM از بانک اطلاعات پروتئین ایجاد کردم را مشاهده کنید. این تصویر سرجنگی الکتروفیل میکروسیستین را نشان می‌دهد و باقی مانده هسته دوست Cys-273 PP1 فسفاتاز را شناسایی می‌کند. این سیستئین به طور برگشت ناپذیری با بخش الکتروفیل آکریل آمید میکروسیستین تعامل می کند.

آزمایشگاه من به دنبال چند ماکروسیکل پپتیدی پیچیده مجهز به بقایای آزیریدین الکتروفیل بوده است. ما هنوز هیچ داستان مهمی برای گفتن در تلاش‌هایمان برای مهار کووالانسی اهداف پروتئین‌دار سیستئین نداریم، اما در همکاری با بن کراوات از اسکریپس، دستاوردهای روش‌شناختی یک رویکرد جالب را داریم. تا اینجا به نظر می رسد مولکول های ما در برابر سیستئین ها بی اثر هستند، که تا حدودی تعجب آور است، اما به ما اطمینان می دهد که ممکن است در نهایت چیزی واقعا انتخابی پیدا کنیم. بازگشت به میکروسیستین: این مهارکننده نانومولار فسفاتاز جانور بدی است که از سیانوباکتری ها جدا شده است. جلبک‌های سبز آبی مربوطه آب آشامیدنی را آلوده می‌کنند و مدت‌هاست که علت مرگ حیوانات شناخته شده‌اند.