مبارزه با آنتروپی در تلاش برای یافتن واکنش‌های جدید، توسعه مواد پیشرفته و طراحی مولکول‌های فعال بیولوژیکی در همه جا حاضر است. بسیاری از ما با این عامل دست و پنجه نرم می کنیم و سعی در ارائه راه حل داریم. فعال سازی CH را به عنوان مثال در نظر بگیرید. این زمینه در طول سال ها پیشرفت های چشمگیری داشته است، اما درون مولکولی بودن و اتکا به گروه های به اصطلاح هدایت کننده در یافتن راه حل هایی برای برخی از طولانی ترین مشکلات در این زمینه رایج بوده است. هنگام شرکت در جلسه FACS در آوینیون، از گوش دادن به سخنرانی دوست خوبم، پروفسور ولادیمیر گئورگیان از دانشگاه ایلینوی در شیکاگو لذت بردم. یکی از موضوعاتی که در سخنرانی او پوشش داده شد به اتصالات سیلیکونی می پردازد که عنصر هدایت کننده را قادر می سازد تا عملکرد خود را انجام دهد و تا پایان سنتز با استفاده از آنیون فلوراید “پاک شود”. از طرف دیگر، پیوند C-Si می تواند با استفاده از اتصال متقابل یا اکسیداسیون به چیز دیگری تبدیل شود. ایده استفاده از تتر سیلیکونی ساده است و مطمئناً برخی از چالش‌های مرتبط با هدایت گروه‌هایی را که به طور دائم چسبیده‌اند برطرف می‌کند. در زیر پیوندی به مقاله در آمده است شیمی طبیعت منتشر شده توسط آزمایشگاه Gevorgyan. مشارکت های بسیار دیگری در مورد این موضوع توسط تیم شیکاگو او منتشر شده است.