من حدود یک ساعت پیش به بوستون پرواز کردم. برنامه من این است که طی دو روز آینده از شرودینگر (www.schrodinger.com) بازدید کنم، یک شرکت نرم افزاری که راه حل های نوآورانه ای را در زمینه شیمی محاسباتی ارائه می دهد. در ما قطعهبر اساس کار، ما به بسته Glide آنها تکیه می کنیم، که به ما اجازه می دهد تا برخی از داربست هایی را که در برابر اهداف پروتئینی خود با همکاری SGC دنبال می کنیم، مدل سازی کنیم. با این حال، علاقه اصلی من طی 2 روز آینده جگوار خواهد بود، که یک برنامه شیمی کوانتومی است که مدتهاست به آن علاقه مند بوده ام. تقریباً همه دانشجویان من که از ابزارهای محاسباتی استفاده می‌کنند به Gaussian متوسل می‌شوند، چیزی که من خودم در USC که در آن دانشجوی کارشناسی ارشد بین سال‌های 1992 تا 1996 بودم استفاده می‌کردم. اکنون که از Glide برای نیازهای خود در اتصال استفاده می‌کنم، آن را معقول‌تر می‌دانم. به همان پلتفرم بچسبم، از این رو علاقه شدید من به جگوار است.

در یک یادداشت دیگر، چندین موضوع مرتبط با هم در آنچه که من نوشتم وجود دارد. صحبت از قطعاتیکی از دانشجویان دکترای من یک پیشنهاد کاری از یک شرکت بسیار نوآور در بریتانیا دریافت کرد که در زمینه رویکردهای مبتنی بر قطعه فعال است. من نام‌ها را فاش نمی‌کنم، زیرا این «خیلی داغ است» اما امروز صبح ساعت 9:30 صبح با همکار خوشحالم یک شات براندی خوردم. در ادامه موضوع دانشجویان سابقم، من برای یک شام در Legal Seafood با Zhi He (در حال حاضر PDF در MIT) و Ben Rotstein (در حال حاضر PDF در دانشکده پزشکی هاروارد) می‌روم. ما به‌تازگی مقاله بررسی‌های شیمیایی خود را پذیرفته‌ایم، به همین دلیل است که با بن به عنوان نویسنده اصلی، نوشیدنی‌های بیشتری می‌نوشیم (سرژ زارتسکی و ویشال رای نویسندگان همکار هستند و من برای یک سال به آنها کلاه می‌زنم. کار). به زودی پیوندی به این مقاله ارسال خواهم کرد.

برای پایان دادن به روز پر از موضوعات جالب مرتبط با دانشجو، درست زمانی که از هواپیما پیاده می شدم، یادداشتی از شاگرد سابقم ایین واتسون (اکنون در موسسه تحقیقات سرطان انتاریو) با لینک زیر دریافت کردم که واقعاً گیج کننده است. از نظر داستانی که پوشش می دهد (احتمالی که USC Scripps را تصاحب خواهد کرد). اما این قسمت جالب نیست – آنچه واقعاً جالب است تصویری است که “یک و تنها” را نشان می دهد، مربی من بری شارپلس، همراه با لاریسا کراسنووا، که مدتی پیش دانشجوی دکترای من بود (و سپس یک PDF را با بری انجام داد)