احتمالاً تا به حال متوجه شده اید که من برای عناوین جالب نشریه احترام زیادی قائل هستم. اوایل امروز داشتم به برخی از بزرگان فکر می کردم. چه کسی می تواند بری شارپلس “سولفات های حلقوی دایول – مانند اپوکسیدها فقط واکنش پذیرتر” را شکست دهد؟ من فقط آن را دوست دارم. این مقاله را می توانید در لینک زیر بیابید:

http://pubs.acs.org/doi/pdf/10.1021/ja00230a045.

اینم یکی دیگه این مقاله ای است که از نقطه نظر پروژه های ما که به سمت بازجویی مبتنی بر قطعه پروتئین های اپی ژنتیکی هدایت می شوند، “نزدیک به خانه” می آید: “چگونه ماژول های متصل کننده کروماتین تغییرات هیستون را تفسیر می کنند: درس هایی از جمع کننده های حرفه ای”:

http://www.nature.com/nsmb/journal/v14/n11/abs/nsmb1338.html.

این نسخه خطی برخی از روش های پیچیده مورد استفاده توسط حوزه های اتصال هیستون برای تمایز بین مونو، بیس و تری متیل لیزین (به نام چند) باقی مانده در پروتئین های هیستون را شرح می دهد. زیست شناسان ممکن است هنوز قوانین حاکم بر این فرآیند پیچیده را ندانند، اما در تلاش برای کشف آن هستند. شیمیدان ها به طور منحصر به فردی برای ایفای نقش مهمی در این فرآیند با یافتن مولکول هایی مناسب هستند که می توانند برهمکنش های پروتئین-پروتئین مربوطه را مختل کنند. برای انجام این کار، ما به دو جزء نیاز داریم: یک دامنه با رفتار خوب که یک اسید آمینه مورد علاقه پس از ترجمه اصلاح شده را تشخیص می‌دهد و روشی برای ساخت مولکول‌های کوچکی که این تعامل را با ویژگی بالا مختل می‌کند. از زمانی که در دسامبر 2013 به اقامت خود در SGC پایان دادم، دانشجوی فارغ التحصیل من ویکتوریا (در زیر نشان داده شده است) کنترل را به دست گرفت و به روش های مختلف برای تولید و توصیف کریستالوگرافی اهداف اتصال متیل لیزین با همکاری SGC پرداخت. النا (در زیر نشان داده شده است) مربی او در این کار بوده است. شب گذشته ویکتوریا یک گام مهم رو به جلو برداشت: یکی از پروتئین‌های کلیدی اتصال به تری متیل لیزین تسلیم خصوصیات کریستالوگرافی شد. ویکتوریا توانست مولکولی را که در سمت راست در زیر نشان داده شده است جدا و متبلور کند (من تصاویر را با استفاده از PyMol ساختم). Aiping Dong از SGC (مثل همیشه) در حل این ساختار مؤثر بوده است. دو پروتئین را در کنار هم می بینید. در سمت چپ پپتید حاوی تری متیل لیزین است که به هدف متصل است و در سمت راست دامنه ویکتوریا است که حاوی یک جیب خالی است. کدام مولکول ها می توانند وارد شوند و در آنجا بمانند؟ این برای ویکتوریا است که بفهمد… ما باید بفهمیم که این «جیب‌برداران حرفه‌ای» چگونه کار می‌کنند.