عوامل عصبی مولکول های ترسناکی هستند. خوشبختانه، تقریباً برای هر چیزی پادزهر وجود دارد، اما به شرطی که در زمان مناسب گرفته شود (همه آن فیلم های اکشن قدیمی هالیوود را به یاد بیاورید…). یک مقاله زیست شناسی ساختاری سوئدی بسیار جالب وجود دارد که برهمکنش های سطح مولکولی بین یک سری از عوامل عصبی و هدف آنها – استیل کولین استراز (AChE) را توصیف می کند. عوامل عصبی ترکیبات ارگانوفسفره نسبتاً ساده ای هستند که با اصلاح کووالانسی سرین-203 در محل فعال AChE ویران می کنند. HI-6 یک پادزهر حاوی اکسیم برای چندین نوع از عوامل عصبی حاوی فسفر است. این اکسیم بسیار کارآمد است و به عنوان یک نوکلئوفیل رقیب عمل می کند که با مرکز فسفر AChE اصلاح شده واکنش می دهد و در نتیجه فعالیت آنزیمی طبیعی خود را بازیابی می کند. آیا راه بهتری برای نشان دادن شگفتی های شیمی وجود دارد؟ همه چیز در اینجا از نقطه نظر فعل و انفعالات ساده قطبی معنا دارد. در زیر یک نمای کریستالوگرافی از AChE اصلاح شده با VX روسی و همچنین واکنش HI-6 را نشان می دهم که فعالیت آنزیم را بازیابی می کند. این مقاله قابل توجه است زیرا همچنین شواهدی را ارائه می دهد که چرا HI-6 با انواع خاصی از عوامل عصبی مانند tabun (سرین-203 اصلاح شده با tabun در جعبه نشان داده شده است) شکست می خورد. ظاهراً آرایه Phe338/His447 نزدیک به Serine-203 تحرک ساختاری در مجموعه tabun-AchE را کاهش می‌دهد. فعل و انفعالات فضایی با نزدیک شدن گروه oxime-pyridinium HI-6 به اتم فسفر ترکیب اضافی تداخل می کند. سینتیک فعال سازی مجدد به طور قابل توجهی کندتر است و پادزهرهای دیگر (کوچکتر) باید طراحی شوند.