شیمیدان های مصنوعی از ریاضیات زیادی استفاده نمی کنند. ما به آن تکیه می کنیم، هیچ سوالی در مورد آن وجود ندارد، به خصوص وقتی صحبت از آزمایشات روزانه NMR ما می شود. در واقع، تنها در درمان FID ریاضیات زیادی وجود دارد. به نظر نمی رسد که این بر توانایی های فرضیه سازی ما تأثیر بگذارد، بنابراین نیازی به نگرانی در مورد همه آن پیچیدگی ها نداریم.

زمانی که آزمایش‌های پروتئینی خود را با النا دوبرووتسکی در طول اقامتم در SGC انجام می‌دادم، به نظر می‌رسید که معادله «C1V1 = C2V2 (C: غلظت، V: حجم)» بر روزهای ما حاکم است. فکر می‌کنم این یک رابطه ساده پرکاربردترین قطعه ریاضی باشد که شما باید صد و چهل و دومین بافر روز خود را آماده کنید.

اما مهمترین معادله ریاضی که هر شیمیدان آلی باید بداند چیست؟ به نظر شخصی من، رابطه بین دما، انرژی و نسبت دو موجودیت مولکولی که به صورت K بیان می شود را توصیف می کند:

ما معمولاً به K به عنوان ثابت تعادل اشاره می کنیم، اما ای کاش یک اصطلاح عمومی تری داشتیم. این به این دلیل است که ارزش معادله در این است که تفاوت در موانع انرژی را به نسبت محصولات یا حالت های انتقال مرتبط می کند. بنابراین، این معادله حوزه های ترمودینامیک و سینتیک را پوشش می دهد. در زیر دوباره آن معادله را خواهید دید که این بار به روشی دلپذیرتر برای محاسبات سریع در دمای اتاق بازنویسی شده است. یک نتیجه فوری این است که هر ضریب 10 بین نسبت های مربوطه A و B (اینها می توانند حالت های پایه یا گذار باشند) به یک تغییر انرژی آزاد در حدود 1.4 کیلو کالری بر مول تبدیل می شود.