در اینجا یک هتروسیکل است که این روزها زیاد درباره آن نمی شنویم: آزت. وقتی در مورد این نوع مولکول تعجب کنید، خود را در حومه شیمی آلی خواهید دید! هنگامی که ما هتروسیکل های نیتروژن غنی از sp2 (مانند پیریدین و پیرول) را آموزش می دهیم، به آزت ها اصلا اشاره نمی شود. با این حال، آنها وجود دارند و علیرغم ضد آروماتیک بودن، قابل جداسازی هستند. همیشه یاد سخنان آموزنده آلن مارچند می افتم هنگام ساخت مولکول‌های تحت فشار، نباید مراحل کنترل‌شده ترمودینامیکی را در خود جای دهد. بر این اساس، آزت ها با تجزیه حرارتی سیکلوپروپنیل آزید ساخته می شوند (به زیر مراجعه کنید). وجود آزت‌ها به وضوح منشأ جنبشی دارد، یعنی می‌توان گفت که این حلقه‌های چهار عضوی زمانی به دست می‌آیند که مانع کافی برای جلوگیری از تجزیه آن‌ها ایجاد شود. به زبان آن روح‌های شجاعی که به ساخت مولکول‌هایی از این دست فکر می‌کنند، می‌توان یک بار چندین بار به جداسازی موفق یک آزت دست یافت. ترتگروه های بوتیل در حاشیه مولکول قرار می گیرند. NMR تریس(ترتبوتیل) آزت جالب ترین بخش کلاسیک است Angewandte مقاله توسط Regitz (لینک زیر). فقط وجود دارد دو گروه های سیگنال مربوط به ترتگروه های بوتیل، به این معنی که مولکول یک شکل میانگین زمانی از دو ساختار است که در مستطیل سرخابی زیر نشان داده شده است. انگار اتم‌ها در حال رقصیدن هستند و مولکول مدام خودش را تغییر می‌دهد…

http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/anie.198608421/abstract

چرا من این هتروسیکل مبهم را مطرح می کنم؟ همانطور که کلاس CHM 249 خود را تدریس می کنم، همیشه به چیزهای واقعا عجیب و غریب فکر می کنم. احساس می‌کنم باید به این چیزها اشاره کنم، زیرا به من احساس خوبی می‌دهد که یک شیمی‌دان مصنوعی باشم. چه چیزی می تواند بهتر باشد؟ ما موضوع خودمان را خلق می‌کنیم، چیزهایی که اغلب هیچ شغلی ندارند، ثابت هستند، چه رسد به اینکه در طبیعت یافت شوند. فقط در مورد آن فکر کنید: آیا تا به حال در مورد نجوم مصنوعی چیزی شنیده اید؟ جواب منفی. اما شیمی مصنوعی – به هر حال! با این حال به نظر می رسد زیست شناسی مصنوعی در حال ظهور است.