در اینجا مقاله مهمی وجود دارد که احتمالاً باعث علاقه و بحث های زیادی خواهد شد. اثر منتشر شده در این مجله پزشکی نیوانگلند (NEJM) مطالعه قلب فرامینگتون را توصیف می کند، شرکت کنندگانی که از سال 1975 به دلیل زوال عقل تحت نظر بوده اند. این تجزیه و تحلیل گسترده ای از 5205 فرد 60 ساله یا بالاتر است. نتیجه گیری اصلی در اینجا این است که بروز زوال عقل دارد نپذیرفتن در طول سه دهه در کشورهای با درآمد بالا. به منظور افشای کامل، نمی گویم که نسخه خطی را با دقت خوانده ام. شرح روش شناسی در یک نمونه NEJM کاغذ بالای سر من است با این حال، نتیجه‌گیری هیجان‌انگیز است زیرا پیش‌بینی‌های اخیر نشان می‌دهد که به دلیل طول عمر طولانی‌تر و تعداد بیشتر افراد مسن در معرض خطر، بار قابل توجهی از زوال عقل در چهار دهه آینده وجود خواهد داشت. واقعی نزول کردن گزارش شده توسط سفاردی و همکاران (تا 44 درصد در هر دوره از دوره نظارت) بسیار جالب است. درک پدیده های زیربنایی به وضوح ناقص است و برای تسریع روند سودمند نیاز به ترسیم علل احتمالی است. این نوع یافته‌ها برخلاف انتظارات هستند و نشان می‌دهند که ما واقعاً سرنخی در مورد پیش‌بینی‌های فاجعه‌بار نداریم. در سحر 20^هفتم مردم قرن فکر می کردند که کود اسب بزرگترین تهدید زیست محیطی است. و بعد ماشین ها آمدند… اتفاقاً NEJM دارای بالاترین ضریب تاثیر – بالاتر از علوم پایه یا طبیعت – که به نوعی قابل توجه است زیرا این در واقع یک مجله پزشکی نسبتاً تخصصی است.

http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa1504327