طی دو هفته گذشته در جلسه Pacifichem (http://www.pacifichem.org) در هونولولو شرکت کردم و با همسرم به تعطیلات رفتم. چند روز پیش به دلیل زوزه بادهای اقیانوس آرام نمی توانستم بخوابم. دیشب اینجا در اوکویل، صدای رعد و برقی از نوع متفاوت بود – باران یخ زده – که مرا بیدار نگه داشت. عجیب است، من هیچ حسرتی برای بهشت ​​گرمسیری ندارم که همسرم الان خیلی دلتنگش است. من در میان مناظر بی‌ثمر زمستانی‌مان احساس می‌کنم، به احتمال زیاد به این دلیل که آب و هوایی است که در آن بزرگ شده‌ام (مطمئناً چندین هزار مایل به شرق اینجا).

Pacifichem عالی بود، مثل همیشه. در چند روز آینده، من چند تصویر برجسته را به اشتراک خواهم گذاشت.

با توجه به علاقه عمومی آزمایشگاه من به پیوندهای ضعیف آمید، سعی کردم در مورد عملکرد ایمید مطالعه کنم. اکثریت قریب به اتفاق روش های شناخته شده شامل اسیلاسیون قوی با واسطه پایه آمیدهای NH است. هنگام حضور در بخش پپتید در Pacifichem، با ارائه کریگ هاتون، که علایق آزمایشگاه خود را در ساخت پپتیدها توصیف کرد، مجذوب شدم. در حالی که کریگ ایمیدها را با هدف نهایی هیدرولیز کردن آنها پس از جفت شدن می‌سازد، آزمایشگاه من به دلایل دیگری مشتاق مطالعه ایمیدها بوده است (امیدوارم بعداً در مورد آن بیشتر توضیح دهیم…). روش سنتز کریگ شامل واکنشی بین کربوکسیلات نقره و آمید است. شواهد جمع آوری شده توسط آزمایشگاه هاتون به حمله درون مولکولی اشاره دارد که در زیر نشان داده شده است. پیوند نسبتا ضعیف در اینجا با هزینه پیوند Ag-S پایدار کنار هم قرار می گیرد. برای من باقی مانده است که اضافه کنم که این روش تشکیل پیوند پپتیدی در جهت به اصطلاح N-to-C کار می کند، که بسیار کمتر از روش دیگر رایج است.

http://pubs.rsc.org/en/content/articlelanding/2014/cc/c4cc07601j#!divAbstract