گاما سکرتاز یک کمپلکس آنزیمی است که با تشکیل پلاک های آمیلوئیدی مرتبط است. به همین دلیل است که گاما سکرتاز یک هدف مهم برای مداخله درمانی است. مشکل اینجاست که مهارکننده های شناخته شده گاما-سکرتاز با گیرنده سطح سلولی به نام Notch تداخل دارند و مهار پردازش آن مضر است. پیش از این، مرک مجموعه‌ای از مهارکننده‌های گاما سکرتاز را توسعه داده بود که فعالیت آن‌ها به قرار دادن استوای جانشین سولفون نسبت داده می‌شد (همزاد محوری غیرفعال بود). مقاله جالبی در آن وجود دارد جی. مد. شیمی. که تلاش های اخیر در این برنامه را مستند می کند. آنالوگ های تازه ایجاد شده در وادار کردن سولفون به اشغال موقعیت استوایی مورد نظر بسیار مؤثرتر هستند. ممکن است بپرسید این چگونه انجام می شود؟ به ترکیب موجود در کادر خاکستری زیر نگاهی بیندازید… وقتی ترسیم یک ساختار منظم در ChemDraw تقریبا غیرممکن می شود، می دانم که با یک مولکول زشت روبرو هستم. من به نحوه ترسیم پیوند CF اشاره می کنم (اگر مستقیماً به سمت پایین کشیده شود، به واحد سولفون تجاوز می کند). با کنار گذاشتن مسائل پیش پا افتاده، این ترکیب یک نمونه واقعا جالب از حل مسئله در تحلیل ساختاری است. از یک سو… از سوی دیگر، این چند چرخه ثابت می کند که فضای زیادی برای پیشرفت در شیمی آلی وجود دارد. من به طور خاص به کمبود روش‌های اتمی-اقتصادی برای اعمال حالت‌های ساختاری اشاره می‌کنم. کسانی که فکر می‌کنند این حوزه تحقیق به بلوغ رسیده است در اشتباه هستند. هیولا در جعبه خاکستری دارای یک قطعه جالب است: حلقه حاوی فسفر. در واقع، من به دلیل این هتروسیکل غیرمعمول به سمت این مقاله کشیده شدم، منطقه ای که در حال حاضر مورد توجه آزمایشگاه من است.

http://pubs.acs.org/doi/full/10.1021/acs.jmedchem.5b00774